ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ

Τα κλάδεμα της ελιάς

Η ελιά, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι το Εθνικό μας δέντρο και ο καρπός της ευλογημένος μιας και το παράγωγό της, το λάδι, αποτελεί βασική διατροφή του ανθρώπου και ειδικά για εμάς τους Έλληνες, γι’ αυτό το έχουμε συνδέσει ιστορικά μεν με την ύπαρξη μας, οικονομικά δε με την παραγωγή του.
Για να υπάρχει όμως, παραγωγή του καρπού ελιάς, χρειάζεται να γίνει από τον άνθρωπο μια σειρά περιποίηση του δέντρου όπως το καθάρισμα της πέριξ της ρίζας του γης, το λιπάρισμα, τα πότισμα και πάνω από όλα το κλάδεμά της.
Το κλάδεμα θεωρείται και είναι η σοβαρότερη ελαιοβελτίωση.
Είναι γνωστό πως τον καρπό δεν τον δίνει τo ξύλο, αλλά η βλάστηση, η φυλλωσιά. Και εκεί αποβλέπουμε με το κλάδεμα! Στην επίτευξη ισορροπημένης βλάστησης με αφαίρεση του πλεονάζοντος ξύλου.Πώς όμως πρέπει να γίνεται το κλάδεμα; Κάθε ξυλοκόπος μπορεί είναι και κλαδευτής;
Για να αποτολμήσει κάποιος να κλαδέψει την ελιά θα πρέπει πρώτα να μάθει καλά τη γλώσσα της. Η ελιά, με ορισμένα δεδομένα… μιλιέται.
Δέντρα πολύ ψηλά, γερασμένα, χωρίς ικανοποιητική βλάστηση θα πρέπει να χαμηλωθούν και να ανανεωθούν με την αφαίρεση του μη παραγωγικού ξύλου.
Κάνουμε μια εγκάρσια τομή με το πριόνι στο επιθυμητό ύψος που θέλουμε να κατεβάσουμε το δέντρο. Στο σημείο αυτό της τομής θα βγουν μικροί βλαστοί από τους οποίους, όταν αναπτυχθούν καλά, κρατούμε ένα-δύο, αφαιρώντας τους άχρηστους. Οι νέοι αυτοί βλαστοί θα αποτελέσουν τους καινούριους βραχίονες, τις λεγόμενες στη γλώσσα μας ποδιές, στο χαμηλό σημείο που διαλέξαμε να διαμορφώσουμε το ψηλό δέντρο μας.Εκτός από το παραπάνω χαμήλωμα των ψηλών δέντρων, κάθε χρόνο θα πρέπει να αφαιρούμαι τα κλωνάρια που δε βρίσκονται σε καλή θέση και απόσταση, ώστε το δέντρο να φωτίζεται και να αερίζεται καλά. Επίσης θα πρέπει να αφαιρούνται και τα ξεραδιάρικα κλωναράκια στις ποδιές, στο σημείο δηλαδή που έχει αναπτυχθεί νέος μονοετής κλαδίσκος. Προσοχή όμως…
Δεν πρέπει «σώνει και καλά» με το κλάδεμα για να δώσουμε στο δέντρο μας σχήμα κυπέλου να αφαιρούμε κάθε κατακόρυφο κλωνάρι στο κέντρο της όλης κόμης του δέντρου. Θα του κάνουμε μεγάλη ζημιά αφού έτσι θα εκθέσουμε τους βραχίονές του στις καυστικές καλοκαιρινές ακτίνες του ήλιου.Για το κλάδεμα χρησιμοποιούμε κοφτερά εργαλεία και είναι φρόνιμο να περνούμε τις μεγάλες, τουλάχιστον «τομές», με μίνιο ή άσπρη λαδομπογιά.